Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. At iam decimum annum in spelunca iacet. Frater et T.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed ad bona praeterita redeamus. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare.